Dlaczego Coaching?

Etymologicznie słowo coaching pochodzi od Kocs – nazwy węgierskiej miejscowości, gdzie od XV wieku produkowano wygodne pojazdy kołowe – koczi. Nazwa pojazdu stała się popularna w całej Europie po tym, jak powstał tam pierwszy czterokołowy, dwuosiowy pojazd resorowany (Hendrickson 1987, s. 85). Termin ten, używany był początkowo na określenie kołowego środka transportu, Natomiast coachingiem nazywano samą usługę przewożenia pasażerów. Z czasem przeniknął on także do innych języków jako angielski coach, niemiecki Kutsche, czy też hiszpański, portugalski i francuski coache.

Od podstawowego znaczenia, którym był środek transportu służący przemieszczaniu się w przestrzeni fizycznej słowo to przeszło ewolucję i zaczęło oznaczać proces przemieszczania się w przestrzeni psychologicznej: tak jak coach – powóz, pomaga komfortowo przewozić pasażerów od początkowego punktu podróży do miejsca przeznaczenia, tak coach – trener wspiera swoich podopiecznych coachee w dotarciu do ich własnego celu.

Metaforycznie takie wsparcie jest podróżą: zawiera w sobie określenie punktu wyjścia i miejsca docelowego a także potencjalnych przeszkód na drodze do celu. Zadaniem powozu jest komfortowo i bezpiecznie pokonać odległość geograficzną; rolą coacha jest sprawić, aby wewnętrzna podróż klienta była łatwa i przyjemna.

Historia coachingu, zwłaszcza w jego początkowym okresie, nie jest zbyt dobrze udokumentowana w literaturze. Badacze dopatrują się dwóch źródeł: sportowego i terapeutycznego.

Coaching wyrósł na gruncie sportu bowiem prekursorzy coachingu w zarządzaniu wywodzili się ze środowisk sportowych, np. Timothy Gallwey – tenisista, John Whitmore – kierowca rajdowy, następnie psycholog sportowy, czy też Myles Downey – były tenisista, którzy w latach siedemdziesiątych przenieśli swoje doświadczenia psychologii sportowej do biznesu, otwierając następnie pierwsze szkoły coachingu i pisząc pierwsze podręczniki.

Zwolennicy drugiego nurtu – początków coachingu dopatrują się w dzisiejszym consultingu, jako, że w latach sześćdziesiątych dość często określano tym mianem pomoc psychologiczną dla menadżera lub pracę konsultanta w firmie.

Różnorodne Definicje Coachingu

Coaching koncentruje się na przyszłych możliwościach, a nie na minionych błędach.

John Whitmore

Coaching jest sztuką – w tym sensie, że gdy jest perfekcyjnie realizowany, przestaje liczyć się technika. Trener w pełni angażuje się w pracę z podopiecznym, a rodzaj relacji można porównać do tańca dwojga.

Myles Downey

Pomoc danej osobie we wzmacnianiu i udoskonalaniu działania poprzez refleksję nad tym, jak stosuje konkretną umiejętność i/lub wiedzę.

Sara Thorpe i Jackie Clifford

Zasadniczo, jest to krótkoterminowa interwencja, której celem jest poprawa wyników lub rozwój określonej kompetencji.

David Clutterbuck

Coaching to rozwijanie zdolności zmieniania ludzi, organizacji, w których pracują oraz środowiska, w którym żyją. Wpływając na ich wyobraźnię i wyznawane wartości, pomaga w ponownym określeniu – w zgodzie z celami, do których dążą – ich postaw, sposobu myślenia i zachowania.

Robert Hargrove

Share This